BEAUFORT - N/E/W/S
KUNSTWERK
De organische vormen van dit kunstwerk hebben iets weg van tekstballonnen, zoals in een stripverhaal. Mensen komen samen en babbelen maar door elkaar, waardoor de lijnen gaan overlappen. De eerste titel van het werk was dan ook Everybody is talking. Doordat het werk vier zijdes heeft en op een vierkante sokkel staat, is het bovendien opgesteld overeenkomstig de windrichtingen van een kompas. De etymologie van het woord nieuws in het Engels zou een link bevatten tussen nieuwtjes uitwisselen en jezelf oriënteren. Volgens een populaire opvatting zou ‘news’ oorspronkelijk een letterwoord zijn, dat staat voor 'north', 'east', 'west' en 'south'. Een tweede organische vorm die men in de vorm van de sculptuur kan ontwaren, zijn wolken: immer veranderlijk naargelang de wind. Het is een kleine knipoog naar de windschaal van Beaufort.
Richard Deacon begon met het samendrukken van delen van afgeplatte buizen, om deze in elkaar te doen passen. De individuele naden tussen de vormen blijven steeds zichtbaar, zodat het op elkaar stapelen duidelijk blijft. Het kunstwerk is gemaakt uit roestvrij staal. Het oppervlak bevat kleine, wervelende lijnen, die ontstaan door een repetitieve slijpende beweging. Op die manier verschijnt een patroon als decoratie, dat varieert naargelang de lichtinval en je bewegingen, net als het nieuws dat voortdurend aan verandering onderhevig is.
KUNSTENAAR
Richard Deacon -°1949, BANGOR, WALES – WOONT EN WERKT IN LONDON, UK
De werken die Richard Deacon maakt, zijn in de meeste gevallen niet gebeiteld of gekneed, de twee traditionele manieren van beeldhouwen, maar samengesteld uit onderdelen. Daarom noemt hij zichzelf eerder een ‘fabricator’, iemand die de veerkracht van materialen, taal en de betekenis van sculpturen tot het uiterste wil testen. Het idee van ‘fabricage’ duidt ook op iets verzinnen, waardoor woordspelingen verschijnen in zijn titels, die nieuwe betekenissen ontlenen aan gezegden of clichés.
Zijn fascinatie voor de mogelijkheden van materialen zoals gelamineerd hout, roestvrij staal, golfplaten, polycarbonaat, papier, leer, marmer, klei, vinyl, golfplaat, textiel of karton stuwt hem van het ene werk naar het volgende, met een ontzagwekkend oeuvre als resultaat. Hij geeft elk materiaal de gelegenheid om betekenisvol te zijn. Door de verbindingsstukken, bouten of lasnaden zichtbaar te laten, wordt ook de toeschouwer attent gemaakt op dat productieproces.
Hij werkt zowel op huiselijke als op monumentale schaal en combineert de essentie van de organische vorm met technische elementen in structuren met een grafisch en industrieel karakter. Telkens opnieuw plooit hij de wetten van het ogenschijnlijk onverenigbare tot complexe gebogen vormen en figuren die plooien, klimmen en neerzijgen, als tunnels, buizen of slangen. Zijn ideeën zwerven met het maakproces mee, in die zin dat hij geen regels of problemen vooropstelt die via een vooraf bepaald patroon moeten worden opgelost.
Tegelijk is Richard Deacon net zoveel bezig met wat je niet ziet – de holte, de ruimte, de opening – als met wat je wel kan waarnemen en aanraken. De transparantie van zijn voluptueuze abstracte vormen benadrukt de reactieve aard van het proces: het is onderdeel van een tweerichtingsgesprek tussen kunstenaar en materiaal dat het alledaagse transformeert in iets metaforisch.
